Jove and Io

​

Lines 713-747

​

​

tālia dictūrus vīdit Cyllēnius omnēs

succubuisse oculōs adopertaque lūmina somnō.

supprimit extemplō vōcem firmatque sopōrem,                  715

languida permulcēns medicātā lūmina virgā;

nec mora, falcātō nūtantem vulnerat ēnse

quā collō est cōnfīne caput, saxōque cruentum

dēicit et maculat praeruptam sanguine rūpem.

Arge, iacēs, quodque in tot lūmina lūmen habēbās              720

exstīnctum est centumque oculōs nox occupat ūna.

excipit hōs volucrisque suae Sāturnia pennīs

conlocat et gemmīs caudam stellantibus implet.

   Prōtinus exarsit nec tempora distulit īrae,

horriferamque oculīs animōque obiēcit Erinyn                     725

paelicis Argolicae stimulōsque in pectore caecōs

condidit et profugam per totum exercuit orbem.

ultimus immēnsō restābās, Nīle, labōrī;

quem simul ac tetigit, positīsque in margine rīpae

prōcubuit genibus resupīnōque ardua collō,                         730

quōs potuit sōlōs, tollēns ad sīdera vultūs

et gemitū et lacrimīs et luctisonō mūgītū

cum Iove vīsa querī fīnemque ōrāre mālōrum.

coniugis ille suae complexus colla lacertīs

fīniat ut poenās tandem rogat 'in' que 'futūrum                    735

pōne metūs'; inquit 'numquam tibi causa dolōris

haec erit'; et Stygiās iubet hoc audīre palūdēs.

ut lēnīta dea est, vultūs capit illa priōrēs

fitque quod ante fuit. fugiunt ē corpore saetae,

cornua dēcrēscunt, fit lūminis artior orbis,                           740

contrahitur rictus, redeunt umerīque manūsque,

ungulaque in quīnōs dīlāpsa absūmitur unguēs;

dē bove nīl superest fōrmae nisi candor in illā.

officiōque pedum nymphē contenta duōrum

ērigitur metuitque loquī, nē mōre iuvencae                          745

mūgiat, et timide verba intermissa retemptat.

   Nunc dea līnigerā colitur celeberrimā turbā;